18 oktober 2017

Van Hawaii poppetje tot het MATTI café

Al een tijdje rommelt het in mijn hoofd met overpeinzingen over mijn werk als therapeut. De therapeutenjas, zoals therapeuten dat kunnen noemen, past mij goed, maar hij begint een beetje van vorm en kleur te veranderen.

De overpeinzingen hebben ook zo hun uitwerking op mijn lijf, ik word wiebelig en raak zoekende. Als zo’n Hawaii poppetje, die je in de auto op het dashboard kan zetten, om deze vervolgens vanuit je ooghoeken buikdansend te zien wiebelen. Maar dat is dan wel de positieve versie. In mijn zoektocht heeft mijn partner het nog wel eens zwaar te verduren met mij, wanneer ik bijvoorbeeld mijn onvrede over de zorg zonder nuance en reflectie spui. Dan ben ik meer een ongecontroleerde bal in een flipperkast.
Maar hoe fijn is het dat wij een lijf hebben die haarfijne signaaltjes afgeeft wanneer er ergens onvrede in ons zelf is.

Ik werk vanuit een holistische benadering en beschouw de mens als één geheel. Alle gevoelens, emoties, gedachten en verlangens zijn met elkaar verbonden. Ze beïnvloeden elkaar en kunnen niet los van elkaar worden gezien. Ze vormen samen een balans. Als het op het ene niveau iets gebeurt heeft dat onmiddellijk effect op het andere niveau. Ons lichaam liegt nooit, ook al denken we zelf nog wel eens dat we de signaaltjes best kunnen negeren…
Mijn onvrede over het huidige zorgaanbod voor de jeugd heeft mij aan het denken en vervolgens in beweging gezet. Niet alleen de transitie van de zorg van de jeugd naar de gemeenten lijkt tekort te schieten, er lijkt nog iets meer aan de hand te zijn.

Als ik kijk naar de veranderingen in onze maatschappij dan zie ik een maatschappij die meer individualistisch geworden is, met hoge verwachtingen, we moeten aan veel eisen voldoen, presteren staat soms boven ons welbevinden.
Ook als ( aankomende) ouder wordt er veel van je verwacht. Mede door het kleiner worden van de gezinnen ben je genoodzaakt het ouderschap en de opvoeding meer zelf uit te zoeken, de mogelijkheid om het af te kijken van je broers of zussen is kleiner geworden. Het aankloppen bij de buurvrouw voor adviezen of goeie raad is ook lastig, want de kans is groot dat de buurvrouw net haar kinderen naar de crèche heeft gebracht voordat ze naar haar werk reed. Op Facebook lees je vooral de succesverhalen van andere ouders, wat ook niet echt helpt wanneer je vragen hebt over je rol als (aanstaande) ouder. Natuurlijk zijn er opvoedbureaus waar je terecht kunt voor je vragen, maar daar blijkt het vooral over de ontwikkeling van het kind te gaan en niet zozeer over de veranderingen die het ouderschap voor jou zelf met zich meebrengt, terwijl deze groot zijn en zo ook de mogelijke gevolgen hiervan.
Een recent onderzoek laat zien dat in de gemeenten in Nederland het reguliere standaard aanbod aan voorbereidende ouderschaps-en opvoedsteun voor zowel aanstaande ouders als ouders van baby’s beperkt is, terwijl de behoefte groot is. De ondersteuning voor aanstaande ouders richt zich vooral op fysieke zaken en lichamelijke zorg (zwangerschapsgym en voorbereiding op de bevalling).
De voorbereiding op het ouderschap en de opvoeding, met daarbij aandacht voor de emotionele en sociale aspecten, is niet vanzelfsprekend, maar zou dat wel moeten zijn.

Zo blijkt er een relatie te bestaan tussen het zelfvertrouwen van de ouder over zijn/haar opvoedvaardigheden en het stimuleren van een positieve ontwikkeling bij hun kind. Wanneer tijdens de zwangerschap aandacht besteed wordt aan het niveau van vertrouwen van de ouder draagt dit bij aan positief ouderschap en opvoeding.
Ook de veranderingen in de relatie als gevolg van het vader- en moederschap is een feit. Het is belangrijk dat jonge ouders zich ervan bewust zijn dat hun relatie in een kwetsbare periode verkeert. De gevolgen van de stress kan worden verminderd wanneer de ouders zich bewust zijn van deze inzichten, hierover kunnen praten en bereid zijn hier mee om te gaan.

Door goed te luisteren naar de overpeinzingen in mijn hoofd en mijn wiebelige lijf heb ik mijn therapeutenjas vernieuwd, afgestoft en opgepimpt en ben ik tot de conclusie gekomen dat er in de praktijk naast de therapie een plek nodig is voor training en coaching, met aandacht voor de emotionele en sociale gevolgen van het (aanstaande) ouderschap en opvoeding, ter voorbereiding op het ouderschap en de opvoeding. Positief ouderschap door, naast informatie en educatie, inzicht in je eigen gedrag, in jouw vaardigheden en competenties.

En zo is bij mij het idee van het MATTI café ontstaan, een ontmoetingsplek voor (aanstaande) ouders, een plek waar ruimte is voor je verhalen en dilemma’s, om te leren van elkaar en om je te laten inspireren door actuele trainingen, workshops en lezingen over ouderschap en opvoeding.
Het uitgangspunt van het MATTI café is positief ouderschap en opvoeden, op een laagdrempelige manier. Het MATTI café staat nog in de kinderschoenen. Ook ik laat mij graag inspireren, dus wanneer je een ouder of een professional bent en je wilt graag bijdragen aan het vormgeven van deze ontmoetingsplek, dan hoor ik dat graag.
Het MATTI café zal voorlopig de iedere eerste woensdagochtend in de maand van 09.00 tot 11.00 geopend zijn om informeel binnen te lopen. Die ochtend zal een specifiek gekozen thema rondom ouderschap en opvoeding centraal staan.
De data voor de trainingen en workshops vind je op de website, waar je je ook kunt inschrijven.

Site by Alsjeblaft!